นิรันดร์ : chapter 5(อวสาน)
"อมรเทพ" กวินเดินไปยืนที่ประตู พร้อมกับเรียก กรเกล้าเกาะหลังน้าชายแน่น ร่างสูงตรง สง่า ปรากฏขึ้นใกล้ๆ
"กระหม่อมไม่ได้บังอาจต่อกร หรือแข่งขันแย่งชิงอะไรกับฝ่าบาท แต่กระหม่อมจำต้องป้องกันของของกระหม่อมเอง"
เสียงสรวลยะเยือก ไม่มีรับสั่งตอบ
"กระหม่อมหิวและง่วง"
กวินพูด เอามือข้างหนึ่งเสยผม
"ถ้าฝ่าบาทยังไม่เสวยของเช้าก็เชิญ"
"กวินคุณเป็นคนที่น่าคบมาก แต่น่ากลัวสำหรับศัตรู"
"โอ๊ย ใครๆ กระหม่อมก็คบทั้งนั้น"
กวินตอบลงมือจัดการกับอาหารเช้า
ร่างสูงตรง ยังคงอยู่ที่เดิม กรเกล้าเกาะประตูมอง
"กร" กวินเรียก
"ท่านไม่เสด็จเข้ามาชายคาบ้านเราหรอก"
"คุณรู้ ? " รับสั่งมีแววสนุก
"ถ้ากระหม่อมอยากมีเรื่องกับใคร กระหม่อมก็ไม่อยากเหยียบชายคาบ้านฝ่ายตรงข้าม" กวินตอบ
"บ้านนี้ผูกด้วยอักขระบ้างอย่าง ที่ผมไม่อยากล่วงล้ำ"
"แต่อิทธิฤทธิ์เข้ามาได้" กวินตอบ ลุกจากโต๊ะอาหารที่เขากวาดอาหารเรียบร้อย
"กระหม่อมจะนอน ถ้าฝ่าบาทจะเข้าไปคุยกับกระหม่อมในฝันก็ได้ กระหม่อมไม่ขัด" แล้วกวินก็ทิ้งตัวลงนอนหลับกับโซฟาอย่างง่ายๆ
"น้องนาง" รับสั่งเรียก พร้อมรอบแย้มสลวน
"เจ้าอยากดูเหตุการณ์ครั้งเริ่มต้นไหม"
กรเกล้าพยักหน้า นั่งลงพับเพียบข้างประตู
|
 |
